Oorsprong van de achternaam Di bartolomeo

Deze achternaam, vastgelegd in meer dan tweehonderd spellingsvormen, van Bart, Barta, Bartomieu, Bertome en Bartos tot Berthelemot en Bartholin, is van oud-Arabische oorsprong, de naam gaat terug tot het allereerste begin van de geschiedenis en het menselijk ras. Het is afgeleid van de middeleeuwse mannelijke voornaam "Bartholomew", zelf afgeleid van het Aramese patroniem "bar-Talmay", wat "zoon van Talmay" betekent. Talmay betekent "veel voren hebben", en verwijst daarom naar iemand die rijk was in de zin van landbezit. Men geloofde dat de apostel Bartholomeüs, van wie Jezus zei: "Zie een Israëliet zonder bedrog", een landeigenaar was.

De naam werd pas vóór de 12e eeuw na Christus gebruikt. door de geestelijkheid of monniken, een vroege opname is die van "Bartholomeus Canonicus" (Batholomeus, de Canon), in de Danelaw Charters van Londen, Engeland, in het jaar 1199. Engeland was het eerste land ter wereld dat erfelijke achternamen aannam als we kennen ze vandaag, en was ook het eerste land dat de namen van mensen nauwkeurig vastlegde. Vroege voorbeelden van deze opnames zijn Nicholas Bertelmev van het graafschap Sussex in het jaar 1296, en Walter Berthelmeu in de stad Londen in 1334. Wernus Bartholomei werd opgenomen in Hamburg, Duitsland, in het jaar 1274, terwijl John Bate, een van de vele korte vormen van de naam, werd opgetekend tijdens de eerste verzameling van de inwoners van de kolonie Virgina, Amerika, op 7 februari 1624. De eerste opname van de familienaam wordt verondersteld die van Robert Bartelmeu te zijn, die dateerde uit 1273, in de rollen van het graafschap Huntingdonshire. Dit was tijdens het bewind van koning Edward I van Engeland, bekend als "The Hammer of the Scots", 1272 - 1307. Gedurende de volgende eeuwen zijn achternamen in elk land blijven "ontwikkelen", wat vaak leidde tot verbazingwekkende varianten van het origineel spelling.